پاسخ منتخبی از شاخص های آنتروپومتریک به هشت هفته تمرین ایروبیک همراه با مصرف دوغ کفیر در زنان غیر ورزشکار دارای اضافه وزن

مقدمه: هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ایروبیک ومصرف دوغ کفیر بر شاخص آنتروپومتریک در زنان غیر ورزشکار دارای اضافه وزن بود.مواد و روشها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. تعداد آزمودنی ها 32 نفر زن غیر ورزشکار دارای اضافه وزن شهر اراک بودند که کیلوگرم 27/35±1/50 بدن توده شاخص و کیلوگرم 70/15±6/88 وزن ، متر سانتی 1/59±0/05 قد، سال 33/94±8/58 سنی میانگین بابر متر مربع، به صورت داوطلبانه انتخاب و به صورت کاملا تصادفی به چهار گروه 8 نفره تقسیم شدند و شامل گروه کنترل، گروه تمرین، گروه ترکیب تمرین و مکمل دوغ کفیر بودند. گروه کنترل برنامه غذایی معمولی و بدون تمرین داشتند، گروه مکمل روزانه 3 وعده و هر وعده به میزان 100 میلی لیتر از دوغ کفیر استفاده کردند، گروه تمرین ایروبیک به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 50دقیقه بود. در ابتدا و انتهای دوره اندازه گیری های متغییرهای خونی و فشارخون انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون tنمونه های زوجی جهت بررسی تغییرات درون گروهی و از آزمون تحلیل واریانس برای بررسی تغییرات بین گروهی استفاده شد. ازآزمون کلموگروف-اسمیرنوف برای آزمون طبیعی بودن داده ها استفاده شدو در صورت معناداری از آزمون تعقیبی توکی با نرم افزار SPSS نسخه 20 تحلیل شد. کلیه آزمون های آماری در سطح معناداری 05.0

کفیر و تمرین ایروبیک باعث کاهش معنادار در وزن بدن و شاخص توده بدن زنان دارای اضافه وزن غیرورزشکار شد ولی بر WHR آنها تاثیر معناداری نداشت.بحث و نتیجه گیری: زنان دارای اضافه وزن جهت کاهش وزن و شاخص توده بدن خود می توانند از اثرات مفید تمرینات ایروبیک به همراه مصرف مکمل دوغ کفیر بهره مند شوند ضمن اینکه برای تشخیص اثر تمرین ایروبیک و مکمل دوغ کفیر بر WHR به تحقیقات بیشتری نیاز است.

Keywords:

کفیر , زنان دارای اضافه وزن , شاخص های آنتروپومتریک , ایروبیک