تاثیر استرویید آنابولیک استانوزول همراه با شش هفته تمرین استقامتی بر شاخص های آپوپتوز قلب رت های نرسالم

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر استرویید آنابولیک استانوزول به همراه شش هفته تمرین هوازی بر تغییرات شاخص های آپوپتوز بافت قلب موش های نر سالم است.به این منظور 32 سری موش صحرایی نر ویستار سالم با سن 12 هفته و وزن 228/53 +- 16 fبه طور تصادفی به چهارگروه تقسیم شدند: کنترل + دارونما n=8 تمرین استقامتی n=8 تمرین استقامتی +استانوزول n=8 و استانوزول n=8 تمرین استقامتی به مدت 6 هفته و هفته ای 5 جلسه با شدت و مدت پیش رونده و با رعایت اصل اضافه بار انجام شد. مدت جلسه تمرینی از 10 دقیقه شروع و در آخرین جلسه به 45 دقیقه رسید. سرعت دویدن نیز از 10 متر بر دقیقه در جلسه اول شروع و به28 متر بر دقیقه در آخرین جلسه ختم شد . در پایان دوره از قلب موش ها نمونه برداری شدو نمونه ها به سرعت در مایع نیتروژن قرار داده شد تا پس از هموژنیزاسیون برای اندازه گیری شاخص های آپوپتوز مورد استفاده قرار بگیرند.یافته ها نشان داد که مقدار bax که در وقوع فرایند آپوپتوز دخیل است در گروه تمرین و گروهی که تمرین به همراه تزریق استانوزولول داشتند کاهش معنی داری داشته و همچنین میزان bcl-2 که از بازدارنده های وقوع آپوپتوز میباشد.

Keywords:

آپوپتوز , استانوزولول , تمرین استقامتی , bax , bcl2