بررسی رابطه هوش معنوی و هوش هیجانی با امید به زندگی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد ارسنجان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوی و هوش هیجانی با امید به زندگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان بود. روش: روش این پژوهش کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحدارسنجان بود که از بین آنها 186 نفر به صورت در دسترس مورد آزمون قرار گرفتند. برای گردآوری دادهها از سه پرسشنامه هوش معنوی کینگ، هوش هیجانی شوت و همکاران و امید به زندگی اسنایدر استفاده شده است. تجزیه و تحلیل دادههای در سطح آمار توصیفی از آمارههایی نظیر میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان جهت بررسی متغیرها استفاده شده است. یافته: یافتهها نشان داد که بین ابعاد هوش معنوی و ابعاد هوش هیجانی با امید به زندگی دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گبری کرد که ابعاد هوش معنوی و ابعاد هوش هیجانی قادر به پیش بینی امید به زندگی دانشجویان می باشند.

Keywords:

هوش معنوی , هوش هیجانی , امید به زندگی