محسن زارع - دانشگاه امام حسین ع تهران
حامد برجسته - دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی-

نهاد خانواده در مقام اولین جایگاه تعلیم و تربیت ، شکل دهنده بسیاری از نگرش ها و دیدگاه های فرزندان خواهد بود. برخی از این دیدگاه ها و نگرش ها در حوزه تحصیل نیز خواهد بود که با توجه به نوع نگرش (مثبت یا منفی بودن) می تواند تاثیری باز دارنده یا ارتقاء دهنده در پیشرفت یادگیری فرزندان داشته باشد. به تعبیر دیگر منشاء بروز پدیده افت یادگیری فرزندان می تواند باور های ذهنی باشد که در محیط خانواده شکل گرفته است. نوع نگاه ونحوه برخورد خانواده ها با امر یادگیری می تواند باور های سازنده و یا مخربی را در ذهن فرزندان شکل دهد. متاسفانه در بیشتر موارد در خانواده ها مشکلات یادگیری فرزندان به وضوح قابل مشاهده می باشد که این امر نزد والدین و افراد خانواده ارزش چندانی ندارد. و حتی در برخی موارد نکوهش نیز می شود.لذا از میان نهادهای موجود در هر جامعه، خانواده از نظر تعداد کوچکترین، ولی از نظر اثربخشی مهمترین نهاد اجتماعی است. رشد و تعالی، فرهنگپذیری، ثبات شخصیت و تعادل روانی انسان در درون خانواده ، می تواند به یادگیری موثرمنجر گردد. برخورداری از آموزش صحیح در خانواده که نخستین پایگاه آموزشی به شمار میرود به فرد کمک میکند و به او این فرصت را میدهد که شرایط لازم برای یادگیری را مهیاسازد. این مقاله سعی دارد به بررسی عوامل و میزان مشارکت خانواده که می تواند نقش بسزایی در فراگیری فرزندان داشته باشد پرداخته و تاثیرات مثبت را ،بازنگری و به عواملی که باعث عدم پیشرفت یادگیری فرزندان می شود را ارایه نماید و در پایان نیز،به راهکارهایی سازنده برای بهبودی و پیشرفت یادگیری فرزندان اشاره خواهد شد

تعلیم و تربیت- افت یادگیری- فرهنگپذیری -تعادل روانی انسان - اثربخشی