اثربخشی درمان شناختی ذهن اگاهی بر رضایت زناشویی بیماران ام اس

تلاش در جهت افزایش رضایت زناشویی در بین زوجین که یکی از آنان مبتلا به ام اس هستند، مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر رضایت زناشویی بود. این پژوهش از نوع شبه تجربی بوده و در آن از دو گروه آزمایش و گواه با انجام پیش آزمون و پس آزمون استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، زوجین مراجعه کننده به مراکز و شبکه های بهداشت و سلامت شهر کرج در سال 1394 بودند. روش نمونه گیری، نمونه گیری در دسترس است. به این منظور به همه زوج های داوطلب، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ داده شد و از میان آنها، 12 زوج به عنوان نمونه این پژوهش انتخاب گردید و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( 6 زوج) و گروه کنترل (6 زوج) جایگزین شدند. آنگاه مداخله درمانی (درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی) روی گروه آزمایش طی 8جلسه و هر هفته یک روز برای گروه آزمایش به مدت دو ساعت برگذار شد و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری و تک متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتا یج نشان داد، با کنترل اثر پیش آزمون، بین افراد شرکت کننده در گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ نمره رضایت زناشویی در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (05/0

رضایت زناشویی موثر است.

Keywords:

درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی , رضایت زناشویی , بیماران اماس