مانیا رشنوئی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات

با ظهور عصر اطلاعات و ارتقا ارزشمندی ارتباطات انسانی و همچنین بروز موقعیتهای استراتژیک سازمانی، نظریه هوش عاطفی رشد چشمگیری یافته و از رشته های پرطرفدار سازمانی شده است. هوش عاطفی اصطلاح جامعی است که مجموعه گسترده ای از مهارت ها و خصوصیات فردی را در برگرفته که فراتر از حوزه مشخصی از دانش های پیشین مانند مهارت های فنی یا حرفه ای است. در این مقاله به بررسی چگونگی تاثیر هوش عاطفی بر تعهد سازمانی مدیران و کارکنان پرداخته خواهد شد. ابعاد هوش عاطفی در این پژوهش عبارتند از: خودآگاهی، خودکنترلی، خودانگیزی، همدلی و مهارت اجتماعی. مدیران با استفاده از این مولفه ها قادر خواهند بود به نیازهای طرف مقابل خود پی برده و خواستههای آنان و عواطف و احساسات خود را در هر لحظه درک کنند و در زمینه ب کارگیری موثر عواطف خود و دیگران، در روابط اجتماعی موفقتر خواهند بود. همچنین با کنترل خود در هر لحظه خاص، علاوه بر توانایی اداره کردن واکنشهای عاطفی، قادر به همدلی با گروه و فهم احساسات نیز خواهند بود که در نهایت به پرورش مدیرانی با تعهد سازمانی بالا خواهد انجامید.

عواطف، هوش عاطفی، تعهد سازمانی، رضایت شغلی