بررسی برنامه درسی وبرنامه ریزی آموزشی

اندازه گیری دقیق اثربخشی برنامه و آموزش ، یعنی تغییراتی را که واقعا در یادگیرندگان به وجود آمده است امر مشکلی است ،اما برای ارزشیابی برنامه های درسی و آموزشی سه الگو بر اساس رویکردها و هدف های ارزشیابی، مطرح شده است که عبارتند از : الگوی تایلر،فرآیند تعیین میزان تغییرات مورد نظر در الگوهای رفتاری یاد گیرندگان به وسیله تجارب یادگیری و فعالیت های آموزشی تنظیم می شودکه دارای دو جنبه مهم ، سنجش میزان تغییر رفتارها،تعدد در امر ارزش یابی؛الگوی استیک ،برای طرح ریزی ارزشیابی از آ.پ وتعیین محاسن یا معایب برنامه درسی ارایه داده ودو نوع ارزشیابی ، رسمی وغیر رسمی می پردازد.الگوی سیلور و الکساندر،برنامه درسی مدارس جامع و چند جانبی و همچنین ارزشیابی مرحله ای و نهایی ذکر می کند.برنامه ریزی آموزشی ، مجموعه ای از فرایندهای فنی ، عقلانی و منطقی ویک سلسله مراحل به هم پیوسته معرفی می شود...آدمز، الگوهای اجمالی ،افزایشی ،مذاکره ای ،حمایتی ،بنیادی،را زیر مجموعه هایی از دو الگوی کلی عقلایی و تعاملی می داند که بین آنها همپوشی وجود دارد.که الگوی عقلایی،برنامه ریزی را یک سلسله وسیله برای تحقق اهداف معین تلقی می کند ،الگوها و روش های این نوع برنامه ریزی کاربردی جهانی دارد.اما الگوی تعاملی ،فرایند برنامه ریزی خیلی قالبی واز پیش تعیین شده نیست.الگوی تعاملی ، برخلاف الگوی عقلایی چندان سیستماتیک نیست.جنبه مشارکتی دارد وباید با محیط تطبیق داده شود.الگوی تعاملی که بر تحلیل محیط اجتماعی و تفاهم مشترک ، تاکید دارد، بیش از الگوی عقلایی برای برنامه ریزان درسی ارزشمند است.در قالب دو رویکرد عقلایی وتعاملی ، تعدادی الگو و رویکرد قرار دارد که الگوی فن گرا از زیر مجموعه های الگوی عقلایی و توافقی از زیر مجموعه های تعاملی بشمار می رود .که در این مقاله از روش تحلیلی و توصیفی استفاده شده است.

Keywords:

برنامه درسی , برنامه ریزی آموزشی , الگوهای ارزشیابی