زینب زمانی انالوجه - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد

فتنه در لغت به معنای امتحان و آزمایش، کفر و شرک، گمراهی و گناه ، انحرافاز حق، کشتار، رسوایی، مشاجره ها و ...است .فتنه در فرهنگ قرآن آنجا که به خدا نسبت داده می شود، از روی حکمت و مصلحت است وموجب تکامل و سعادت فرد و جامعه است. آنجا که به غیر خدا نسبت داده می شود، فاعل آن انسان و شیطان است که زمینه گمراهی و شقاوت را هموار کرده و موجب گمراهی و انحراف از راه راست و خروج از دین می شود . فتنه در عرف این است که بعضی از امتها با بعضی دیگر درامر قابل فهم اختلاف کنند و آثار سوء فتنه دامان همه را می گیرد . فتنه دارای اقسامی چون : فتنه ی فرهنگی، مالی و اقتصادی، انسانی و سیاسی است و از راه های گوناگونی چون بدعت، شبهه، شیطان، هوای نفس، دنیا طلبی، تکبر و غرور و عدم اخلاص در دین به وجود می آید . در این مقاله به بررسی فتنه در قرآن میپردازیم.

تفسیر موضوعی ، فتنه ، امتحان ، ابتلاء