امیره نوربخش - استادیار، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
رامین توحیدی - دانشگاه بوعلی سینا، همدان

بهینه سازی تجهیزات انتقال حرارت جهت رسیدن به راندمان بالاتر انرژی، نیازمند تمرکز بر کوچک سازی تجهیزات از یک سوو افزایش شدت انتقال حرارت به ازای واحد سطح از سوی دیگر می باشد. خواص ضعیف انتقال حرارت سیالات متداول نظیرآب و روغن های معدنی، اولین مانع جدی در فشرده سازی و کارآمد کردن مبدل های حرارتی است. هدایت حرارتی برخی ازجامدات نظیر فلزات چند صد برابر مایعات متداول حامل انرژی است. بر این اساس، ایده بهبود و افزایش هدایت حرارتی مایعاتبا افزودن ذرات جامد بسیار ریز شکل گرفته است. در صورتی که ابعاد ذرات تا مقیاس نانو پایین آورده شود، مشکلاتی نظیر گرفتگی مجاری و ...کمرنگ تر خواهد شد. برای سیالات متداول این مهم تا حدود زیادی حل شده و روابطی برای این منظورتدوین شده است. لیکن با مطرح شدن استفاده از نانو سیالات در انتقال انرژی، بحث تعیین ضریب انتقال حرارت جابجایی دراین نوع سیالات به وجود آمده است. افزودن مقداری نانوذره علاوه بر تاثیری که روی ضریب هدایت حرارتی سیال پایه داردفرآیندهای انتقال حرارت جابجایی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین می توان با تغییر خواص ترموفیزیکی سیال با اضافه کردن نانو ذره خواص انتقال حرارت سیال را افزایش داد و آن را بهبود بخشید.

انتقال حرارت، مبدل حرارتی صفحه ای، ضریب انتقال حرارت، نانو سیال، عدد ناسلت، فشار