علیرضا عباسی مقدم - رزیدنت تخصصی جراحی دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج،کرج،ایران
امیرحسین لارکرمانی - دانشجوی دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار،گرمسار،ایران
نیما ایل بیگی - دانشجوی دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار،گرمسار،ایران
حمیدرضا مسلمی - استادیار بخش علوم درمانگاهی دانشگاه آزاد اسلامی،گرمسار،ایران

مقدمه: در این تحقیق، اثرات مصرف PRP و PRF در ترمیم زخم قرنیه خرگوش )استحصال شفافیت قرنیه( متعاقب ایجاد زخم سطحی اپیتلیوم قرنیه، توسط سود یک نرمال مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: بدین منظور 24 سر خرگوش که به چهار گروه با تعداد مساوی تقسیم شدند. گروه کنترلمثبت )استاندارد( گروه کنترل منفی )شاهد( گروه تیمار 1 ( PRP ( گروه تیمار 2 ( PRF (. در قسمت مرکزی قرنیه خرگوش ها زخمی به قطر 6 میلی متر با استفاده از فیلترکاغذی آغشته به سود یک نرمال ایجاد گردید. سپس در گروه تیمار 1 از PRP ، تیمار 2 از PRF و گروه استاندارد از قطرات چشمیاتروپین، سیپروفلوگزاسین هرکدام روزی دو بار هر بار یک قطره استفاده گردید و در گروه شاهد نیز تنها از نرمال سالین استفاده شد. در پایان روز 5 و 10 نمونه گیری شد و چشم ها برای تهیه لام پاتولوژی و بررسی روند التیام به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال شد.بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج به دست آمده در بازه زمانی اول ) 5 روز( در بررسی های آماری مشخص گردید بین گروه های مورد مطالعه اختلاف معنی داری وجود ندارد )05 / 0 (P ≥ ولی در بازه زمانی دوم ) 10 روز( در بررسی های آماری هر دو گروه تیمار 1 ( PRP ( و تیمار 2 ( PRF ( اختلافمعنی داری را با هر دو گروه شاهد و استاندارد داشتند )05 / 0 (P ≤ در حالی که بین گروه های شاهد و استاندارد اختلاف معنی داری مشاهده نشد 0 )05 / 0 (P ≥ .

زخم قرنیه، PRP ، PRF