تاثیر عصاره ی آبی گل محمدی بر میزان تری گلیسیرید ناشی از مصرف فلز اکسید روی در ماهی کپور معمولی

مقدمه: توسعه ی فن آوری و رشد روز افزون فعالیت های صنعتی از یک سو و رعایت نکردن الزامات زیست محیطی از سویی دیگر سبب شده است تا طی چند دهه ی اخیر مقادیر هنگفتی از آلاینده ها از جمله فلزات سنگین وارد محیط زیست و چرخه ی زندگی جانداران از جمله آبزیان شوند. استفاده از ترکیبات و عصاره های گیاهی به دلیل خصوصیات آنتی اکسیدانی و درمانی خود می توانند در بهبودی اثرات مخرب ناشی از آلودگی با فلزات سنگین مفید باشند.روش کار: در این تحقیق تعداد 50 عدد ماهی کپور با میانگین وزن2050 تهیه گردید. ماهی ها در پنج گروه قرار گرفتند. گروه کنترل (تغذیه عادی)، گروه شاهد (مصرف فلز اکسید روی بدون عصاره) و در گروه های تیمار، اکسید روی+ دوز های 5/2 ،5 و 5/7 گرم عصاره ی گل محمدی به ازای هر 100کیلوگرم تغذیه، به مدت 45 روز تحت درمان قرار گرفتند. پس از پایان دوره ی پرورش، از ماهی ها خونگیری به عمل آمد و سرم خون جدا گردید و میزان تری گلیسیرید سرم ارزیابی گردید. بحث و نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده مصرف فلز اکسید روی سبب افزایش تری گلیسیرید خون گردید و متعاقب درمان با عصاره ی آبی گل محمدی در گروه های تیمار اول و دوم یک کاهش وابسته به دوز در میزان تری گلیسیرید مشاهده شد. در گروه تیمار سوم نیز یک افزایش معنادار در میزان تری گلیسیرید خون مشاهده شد. به نظر می رسد که استفاده از عصاره ی آبی گل محمدی با دوز مناسب، در کاهش میزان تری گلیسیرید خون که متعاقب مصرف اکسید روی افزایش یافته است، مفید باشد.

Keywords:

ماهی کپور , اکسید روی , گل محمدی , تری گلیسیرید