بررسی تاثیردوزهای مختلف نانو کورکومین بر هیستو پاتولوژی کبد طیور مسموم شده متعاقب سالینومایسین

مقدمه: کورکومین مشتق شده از ریزوم زردچوبه است و به طور گسترده به عنوان عامل رنگ در افزودنی های غذایی استفاده میشود. جذابیت این موضوع در سال های اخیر به دلیل اثرات دارویی مفید مختلف، از جمله آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد سرطانی آن میباشد. سالینومایسین یک آنتی بیوتیک از دسته یونوفوره است که به عنوان داروی ضد کوکسیویوز کاربرد وسیعی در صنعت طیور دارد، اما در دوز های بالاتر از دوز درمانی (دوز مسمومیت) علایم جبرانناپذیری ایجاد می کند. کبد و سلول های کبدی نیز بعنوان اولین سد و دروازه بان متابولیکی بدن وظیفه مهمی را در سلامت فرد بر عهده دارند.روش کار: در این مطالعه تعداد 288 قطعه از مرغ نژاد راس 308 در سن 14 الی 28 روزگی در شرایط برابر، بررسی شدند. تیمارهای آزمایشی در 6 گروه مختلف و 4 تکرار از هر گروه به طور تجربی بوسیله ی 5 برابر دوز درمانی سالینومایسین مسموم شده و در ادامه با دوز های مختلف نانوکورکومین تحت درمان قرار گرفتند. در انتهای 28 روزگی نمونه های کبدی گرفته شد و مشاهده شد که گروه های درمان شده با دوز های kg/mg 200 و100، 50 از نانوکورکومین و پس از آن زرد چوبه توانستند بهترین تاثیر را بر بهبود شرایط هیستوپاتولوژی کبد داشته باشند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به ارزیابی های هیستوپاتولوژیک صورت گرفته بر روی بافت کبد پرنده های مورد آزمایش نتیجه گرفته شد که دوز kg/mg 200 نانوکورکومین از سایر دوزهای آن تاثیر حمایتی بیشتری درخنثی سازی مسمومیت داشته است. در این مطالعه با افزایش دوز اثرات مطلوب تر بر پاتولوژی اندام کبد دیده شد.

Keywords:

کبد , نانوکورکومین , مسمومیت , سالینومایسین