آنالیز تصاویر اولتراسونوگرافیک کبد گاو به منظور تخمین درصد نفوذ چربی کبدی

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 831

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC11_173

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

Abstract:

مقدمه: تجمع قابل برگشت تریگلیسریدها در سیتوپلاسم سلولهای کبدی را کبد چرب گویند. در گاوهای شیرده سندرم کبد چرب غالبا در ارتباط با حالات و بیماریهایی نظیر موازنه منفی انرژی، جابجایی شیردان، التهاب رحم، هیپوکلسمی، ناباروری، آبستنی و سوءهاضمه میباشد. به طور کلی کبد چرب درجات مختلفی از نفوذ ساده چربیها در سلولهای کبدی تا هپاتیتهایی که منجر به فیبروز و سیروز پیشرفته کبد میشود را شامل میگردد.روش کار: روشهای متعددی جهت ارزیابی نفوذ چربی در کبد گاو پیشنهاد شده و در حال انجام است که شامل بیوپسی کبدی و استفاده از هیستوپاتولوژی و غوطه ورسازی در سولفات مس و همچنین آزمونهای بیوشیمیایی در سرم است. اما امروزه برای تخمین میزان نفوذ چربی در کبد گاوها از اولتراسونوگرافی کبدی که شیوهای نوین، دقیق، قابل اعتماد، ارزان قیمت و غیرتهاجی است استفاده میشود. اولتراسونوگرافی از سمت راست بدن گاو و فضای بین دندهای 9 تا 12 انجام میشود. با استفاده از آنالیز تصاویر به دست آمده میتوان درصد نفوذ چربی در کبد را تخمین زد. تصاویر به دست آمده را براساس شاخصهایی نظیر میزان مناطق هایپراکوییک یا الگوی روشن، میزان مناطق هایپواکوییک یا میرایی عمیق و مناطق عروق هپاتیک و پورتال یا کدری عروق بدین گونه آنالیز میکنند که الف) درجه خفیف که افزایش اکوژنیسیته بافت پارانشیم کبد در مقایسه با کورتکس کلیه مشاهده میشود و قابلیت مشاهده عروق و نفوذ صوت در بافت کبد طبیعی است؛ ب) درجه متوسط که عروق کبدی، بافت عمقی پارانشیم کبد و دیافراگم قابلیت مشاهده کمتری دارد، و نفوذ صوت کاهش مییابد و ج) درجه شدید که سایه اکوستیک قابل توجهی ایجاد میشود که قابلیت مشاهده بافت پارانشیم عمقی کبد و دیافراگم را مختل نموده و مشاهده عروق به سختی انجام میشود. بحث و نتیجه گیری: از این رو استفاده از اولتراسونوگرافی کبدی به خوبی می تواند میزان نفوذ چربی در کبد گاو را به صورت تخمینی در اختیار قرار دهد.

Authors

آرین پورامین

دانشجوی دکترای عمومی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز