بررسی آزمایشگاهی اثر ضد باکتریایی مشتق جدید تتراهیدروپریمیدین ( Tetrahydropyrimidine-2(1H)-thione ) بر روی لیستریا منوسیتوژنز

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 563

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC11_243

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

Abstract:

مقدمه: لیستریا منوسیتوژنز یکی از مهمترین باکتریهای زیونوز منتقله از غذا است که سبب سقط و مسومیت غذایی در انسان و حیوان میشود. استفاده گسترده و اغلب غیر ضروری از آنتی بیوتیکها سبب مقاومت دارویی در برخی از سویههای این باکتری شده است. شناسایی و استفاده از ترکیبات جدید ضد باکتریایی یکی از موثرترین راههای کنترل سویههای مقاوم هستند. تتراهیدروپریمیدین از جدیدترین ترکیبات با خواص ضد باکتریایی هستند که در این تحقیق به بررسی اثر مهارییک مشتق جدید از این خانواده بر روی لیستریا منوسیتوژنز سویه 1297 ptcc خریداری شده از مرکز کلکسیون سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران پرداختیم.روش کار: مخلوطی از 1،2 -یا 1،3-دی آمینوآلکان های h-1a) mmol 10 (و کربن دی سولفید (mmol 10 ،g 76,0 (و نانوذرات MgO) mmol 5/2 ، 1g/0 (در mL 20 اتانول 96 %در دمای اتاق برای 5/2-5 ساعت همزده شد. پیشرفت واکنش ها توسط TLC کنترل گردید. mL 10 دی متیل سولفوکسید به مخلوط در انتهای واکنش اضافه شد و محتویات برای مدت 5 دقیقه دیگر همزده شد. نانوذرات توسط صاف کردن جدا شدند و با اتانول و آب شستشو داده شدند. نانوذرات جداشده تحت خلاء در حضور Al2O3 در دمای محیط برای استفاده مجدد خشک گردیدند. محلول صاف شده به تدریج به مخلوطی از یخ o خردشده و آب اضافه گردید. رسوبات تشکیل شده پس از صاف شدن و شستشو با اتانول و آب، در دمای C80 در آون خشک گردیدند تا محصولات نهایی که همان مشتقات تتراهیدروپریمیدین هستند بدون نیاز به خالص سازی بیشتر تولید گردند. پس از تهیه مشتقات به صورت محلول در DMSO ،جهت بررسی اثرات ضد باکتریایی این ترکیبات از روش انتشار در دیسک جهت اندازه گیری قطر هاله مهار رشد، از روش براث میکرو دایلوشن جهت تعیین حداقل غلظت بازدارندگی رشد(MIC (و همچنین از روش تعیین حداقل غلظت کشندگی (MBC (استفاده گردید.بحث و نتیجه گیری: نتایج اثر مهاری مشتق جدید تتراهیدروپریمیدین بر روی لیستریا منوسیتوژنز را با قطر هاله مهار رشد 65/10 میلی متر، MIC 128 میکروگرم بر میلی لیتر و MBC 512 میکروگرم بر میلی لیتر نشان داد. با توجه به اثر مهاری این ترکیب، نیاز به بررسیهای آزمایشگاهی و تست روی حیوانات آزمایشگاهی برای شناخت اثرات بیولوژیک این مشتق است.

Authors

قاسم سنجرانی

دانشجوی دکتری دامپزشکی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران

زهرا سنجرانی

دکتری حرفه ای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

بهزاد قاسمی

دکتر دامپزشک نزاجا

حمید بیضایی

استادیار گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه زابل، زابل، ایران