بررسی آلودگی های قارچی سالن های کشتی و بدنسازی استان همدان

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 691

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC11_248

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

Abstract:

مقدمه: کشتی ورزش ملی ایران است ضایعات پوستی بسیاری در کشتی گیران گزارش شده است که علت اصلی آن درماتوفیت ها هستند، اما سایر قارچهای ساپروفیت هم گزارش شده است. در بین کشتی گیران ایرانی، شیوع عفونت قارچی پوست، به نسبت بالاست و 5/4 %کشتی گیران مشکوک به عفونت قارچی هستند. تماس مستقیم در تمرین یا مسابقه با ورزشکار مبتلا یا وسایل آلوده سبب بروز آلودگی های قارچی می گردد.روش کار: این مطالعه توصیفی - مقطعی طی مهرماه 1395 تا اردیبهشت ماه 1396صورت گرفت. نمونه گیری به صورت تصادفی، به روش مستقیم از سالن های کشتی شامل: تشک های کشتی (28 نمونه)، هوا (25نمونه)، رختکن (6 نمونه)، پارکت و کف (10 نمونه)، دیوار (13 نمونه)، حمام و دستشویی (1 نمونه) و بدنسازی (6 نمونه)، صورت گرفت که در مجموع تعداد 100 نمونه از 9 سالن کشتی در استان همدان (مریانج، ملایر، بهار، رزن، اسدآباد و همدان) جمع آوری گردید. بعد از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه قارچ شناسی، نمونه ها مستقیما بر روی پلیت حاوی سابرودکستروز آگار به روش نشاکاری کشت داده شدند، پلیت ها در دمای اتاق، به مدت 3 تا 4 هفته آنکوبه شده و سپس مورد بررسی ماکروسکوپی قرار گرفته تا در صورت وجود کلنی مشکوک قارچی، شناسایی گونه ها انجام شود.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که از بین 100 نمونه مورد مطالعه، ساپروفیت های زیر: 24 %رایزوپوس، 24%پنی سیلیوم، 23 %آسپرژیلوس فلاووس، 19 %آسپرزیلوس نیجر، 7 %مخمر، 6 %اسکوپولاریوپسیس، 1 %موکور جدا گردید و 32 نمونه بدون آلودگی قارچی گزارش شد. ضمنا هیچ گونه درماتوفیتی گزارش نشد. بیشترین قارچ آلوده کننده در سالن های کشتی مربوط به رایزوپوس و پنی سیلیوم (24 (% و کمترین قارچ گزارش شده مربوط به موکور (1 (% می باشد. بیشترین مکان های آلوده در سالن کشتی مربوط به تشک، حمام و دستشویی، پارکت و هوای سالن بوده است. فراوانی قارچ های ساپروفیت در نمونه های ورزشکاران و سالن ها، نکته مهمی است که لزوم ارتقاء بهداشت سالن ها و آموزش بهداشتی برای مربیان و ورزشکاران را به اثبات می رساند.

Authors

زینب صادقی دهکردی

گروه پاتوبیولوژی، استادیار بخش انگل شناسی و قارچ شناسی ،دانشکده پیرا دامپزشکی دانشگاه بوعلی سینا همدان

آسو حاج حسنی

دانشجوی دوره کارشناسی رشته علوم آزمایشگاهی،دانشکده پیرا دامپزشکی دانشگاه بوعلی سینا همدان

شهریار کیهانی

دانشجوی دوره کارشناسی رشته علوم آزمایشگاهی،دانشکده پیرا دامپزشکی دانشگاه بوعلی سینا همدان

سمیه مرادی

کارشناس آزمایشگاه انگل شناسی و قارچ شناسی،دانشکده پیرا دامپزشکی دانشگاه بوعلی سینا همدان