علی ایمانزاده - دکتری فلسفه تعلیم و تربیت و عضو هیات علمی دانشگاه ملایر
مریم مرندی حیدرلو - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه علامه طباطبایی

برنامهی درسی نمادی (کوچ گرایانه ) یکی از مفاهیمی است که اخیرا وارد حوزه ی برنامه ی درسی شده است.از آن جایی که در نظام تعلیم و تربیت ما این نوع از برنامه ی درسی ناشناخته واقع شده و میتواندافق های جدیدی در این حوزه بگشاید ، توجه به آن ضرورت ویژه ای پیدا می کند .تبیین برنامهی درسی نمادی مستلزم مفهوم شناسی ریزوم ، اصول آن ، تفکر و فضای ریزوماتیک و هموار دلوز یاست. لذا در این مقاله پس از تبیین موارد مذبور ، کاربرد این فضا را در برنامهی درسی مورد بحث و بررسی قرار خواهیم داد . مفهوم نماد و فضای نمادی دلوزی با بسیاری از عناصر و مولفه ها ی جهانیشدن از قبیل یادگیری در محیط مجازی و اینترنتی در ارتباط است .از ویژگیها ی اصلی این نوع فضا میتوان به شدن ، چندگانگی، قلمروزدایی و بازقلمروسازی، فضای هموار ، تفاوت و ناهمسانی ، نمادیسم، عدم تمرکزگرایی و نفی روابط سلسله مراتبی اشاره کرد . رویکرد پساساختارگرایی دلوزی با تاکید بر این ویژگی ها به برنامه ی درسی و عناصر آن از منظر جدیدی نگاه می کند و نگرشی کاملا ، نو از برنامهی درسی ارایه می .کند

فضای ریزوماتیک- چندگانگی - قلمروزدایی و بازقلمروسازی - فضای هموار/ برنامهی درسی نمادی