بررسی تغییرات زمانی و مکانی بارش سالانه در استان کردستان

در این پژوهش بارش استان کردستان هم به طور مکانی و هم به طور زمانی مورد بررسی قرار گرفت، با توجه به تغییرات مکانی بارش روش مناسب درونیابی برای معرفی تغییرات منطقهای بارش، کارایی روشهای زمین آماری مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در یک دوره آماری 23ساله(93-71 (از میانگین بارش 13 ایستگاه سینوپتیک استفاده شد، که شامل 6 ایستگاه در داخل استان و 7ایستگاه در خارج استان است. در این راستا ضمن معرفی روش درون یابی کریجینگ و روش معکوس فاصله به عنوان روشهای پر کاربرد و دقیق، جهت تخمین میانگین سالانه بارش استان کردستان استفاده شده است. مناسبترین روش برازش براساس معیار ریشه دوم میانگین مربعات خطا و ضریب همبستگی بین مقادیرمشاهدهای و تخمین خطای نقشههای بدست آمده که از بین آنها، یک نقشه به عنوان نقشهی مناسب انتخاب شد. نتایج حاصله براساس معیار RMSE و نشان دادند که از میان روشهای زمین آماری مذکور، روش کریجینگ معمولی مدل دایرهای به دلیل دارا بودن معیار اندازهگیری خطای پایینتر (2,134(و همچنین دارا بودن ضریب همبستگی بیش-تر(74,0 (نسبت به بقیه روشها دقیقتر بوده و به عنوان مناسبترین روش جهت تهیهی نقشهی عنصر بارش استان کردستان در دوره آماری مورد مطالعه میباشد.و همچنین از نظر زمانی هم دادهها از لحاظ آستانه ترسالی و آستانه خشکسالی و خطوط اطمینان 95 ±مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات مکانی و زمانی بارش مستقیما پتانسیل منابع سطحی و زیرزمینی را باعث میشود و در برنامه ریزی منابع آب و کشاورزی منطقه باید مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

فاصله بارش , درون یابی کریجینگ , معکوس , زمین آمار