تحلیل ویژگی های مصالح و مقایسه فنی و اقتصادی رویه های مرکب (مطالعه موردی آزادراه کرج قزوین)

روسازی مرکب به روسازی اطلاق می شود که لایه آن از دو رویه از جنس بتن و آسفالت تشکیل شده باشد. بسته به اینکه لایه بتنی بالاتر قرار گیرد یا لایه آسفالتی، نوع طراحی و اجرای روسازی مرکب با کیفیت متفاوت خواهد بود ولی در متداول ترین نوع روسازی مرکب لایه آسفالتی بالاتر از لایه بتنی قرار می گیرد. در این حالت عموما یک لایه روسازی آسفالتی باکیفیت روی روسازی بتنی قدیمی اجرا می شود و هدف ارتقای کیفیت سطح راه هست. این بررسی در روسازی های مرکب با اساس بتنی و روکش بتن آسفالتی در حالتیکه دولایه به طور کامل به هم چسبیده اند صورت گرفته است. روسازی راه به دلیل قدمت دیرینه ای که در جهان و نیز در ایران دارد، همواره از دیرباز موردتوجه مهندسین بوده است. به تدریج و با شکل گیری قالب استاندارد برای روسازی های انعطاف پذیر و صلب، لزوم تهیه برنامه های کامپیوتری و تحلیل عددی روسازی ها جهت صرف زمان کمتر و بررسی دقیق تر کاملا اجتناب ناپذیر می نمود. در این پروژه سعی بر آن بوده است که روسازی انعطاف پذیر آسفالتی تحت اثر بارگذاری قایم در بالای رویه مورد بررسی قرارگرفته و توسط تیوری الاستیسیته و فرض ساده کننده روش برمیستر جهت مدل لایه ای، تیوری ریاضی مربوط بسط داده شده و پایه های یک برنامه کامپیوتری بر اساس آن شکل گرفته است. در این مقاله به طور موردی بر اساس اطلاعات موجود برای آزادراه کرج قزوین یک روسازی - انعطاف پذیر و یک روسازی مرکب به روش آشتو طراحی گردیده است و هزینه احداث و ترمیم و نگهداری و همچنین مشخصات فنی آن ها مورد مقایسه قرارگرفته اند. نشان داده می شود که هزینه احداث روسازی مرکب متشکل از اساس بتنی، رویه آسفالتی و زیراساس شن و ماسه ای بیشتر از روسازی انعطاف پذیر معمول است اما در کل دوره بهره برداری که 50 سال در نظر گرفته شده است این اختلاف کم شده و حتی هزینه کل روسازی مرکب از روسازی انعطاف پذیر کمتر هم می شود.

Keywords:

رویه مرکب , روسازی , آسفالت , بتن