نقش معنایی آب درمعماری اسلام و تاثیر آن بر شکل گیری خانه کعبه

نقش آب در معماری دوران اسلام از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. در شکل گیری و کمال معماری و شهرسازی اسلامی از روزگارهای کهن، آب ایفاگر نقش ارزشمندی بوده است. در ایفای این نقش چگونگی تماس با آب، دریافت معانی معنوی آن و توجه به آثار مثبت روانی حاصل از این تماس ، هیچگاه تفننی نبوده بلکه فراتر از آن به عنوان عنصری با ویژگی های والای معنوی و روحانی در طرح های انسانی حضور یافته است. در نحوه تاثیرمعنایی آب بر شکل گیری خانه کعبه برخی آیات قرآن (721 بقره، 69 آلعمران، 71 ابراهیم، 29 حج) هر کدام به گونهای اشاره به تاریخ و نحوه شکل گیری کعبه دارند. روایات بسیار زیادی نیز سخن ازنحوه شکل گیری بنای کعبه به میان آورده اند.برخی از مفسران با استفاده از این آیات و روایات، نقش چشمه زمزم در ساخت خانه کعبه وحضرت ابراهیم(علیه السلام) را بنیانگذار کعبه میدانند. تا کنون مطالعه جامع و کاملی در این رابطه شکل نگرفته است هدف از این تحقیق بررسی نقش معنایی آب در معماری اسلامی و بناهای آن و تاثیر آن بر شکل گیری خانه کعبه است. این تحقیق بصورت توصیفی تحلیلی بوده وبا مطالعه منابع مختلف کتابخانه ای شکل گرفته است.در نتیجه آب به صور گوناگون و در نقش های متفاوت در ابنیه حضور می یابد و جانمایی ابنیه و اماکن مقدس از جمله خانه کعبه در محل ظهور و نزول آب امکان پذیر می شود.

Keywords:

آب , آب و معماری , آب زمزم , آب در اماکن مقدس