طراحی مسیرها وپیاده روها درفضاهای شهری به ویژه معلولان مورد بررسی شهرتبریز

عبارت زندگی پیاده در شهر، عبارتی بس غریب است که متاسفانه سالیان درازی است در ایران معنا و مفهوم خود را از دست داده است. معلولیت تجربه زندگی متفاوتی است که مداوم توسط محدودیت ها و آثار بیرونی در بستر شهر درمعرض آثار خاص خود قرار میگیرد تعاریف معلولیت که برراهی تاکید می کند که سازمان جامعه میتواند به افراد محروم از نعمت سلامت کمک کند معمولا ارزیابی صحیحی ازشرایط خاص فیزیکی آنان که بردسترسی شان به فضای شهری و مشارکت درزندگی روزمره موثر است دارا نمی باشد ساختمان ها و تجهیزاتحمل ونقلی غیرقابل دسترس یا علایم نا مفهوم بعضی ازمانیفست های روشن آن تعاریف اند افراد معلول و گروه های کم توان به هرحال درمعرض چالشهای فرایند سیاست گذاری مسیولین شهری و تصمیمات ایشان حول فضاهای شهری هستند همچنین تجربه معلولیت موضوعی است که باعث روشن شدن جدایی های اجتماعی لحاظ کردن ها و بی اهمیتی هایی می باشد که به آن ها صورت می پذیرد و محیط شهری ما را شکل نامطلوب می بخشد این پژوهش دارای ماهیتی تبیینی است و ازسوی دیگر باتوجه به کلیت موضوع رویکرد حاکم براین پژوهش کاربردی می باشد.

Keywords:

دسترس پذیری , طراحی فضای شهری , ضوابط معلولان