راهکارهای کیفی سازی مسیرهای پیاده با الگو hse (نمونه موردی:شهرداری رشت ، خیابان امام خمینی و علم الهدی)

در این مقاله هدف بررسی معیارها و فاکتورهای موردنظر برای ایجاد و بالا بردن سطح کیفیت مسیرهای پیاده با توجه به نظریه راپاپورت و شاخص های HSE) Health=H) (Safety=S) (Environment=E) (سلامتی . ایمنی . محیط زیست ) و عوامل موجود درنمونه های موفق می باشد. سپس مقایسه این عوامل در مسیر پیاده روشهرداری رشت و در نظر گرفتن نقاط مثبت و منفی آن است . روش تحقیق در این مقاله تحلیل محتوا (علی تطبیقی ) است.در نهایت یافته های پژوهش نشان داد که نکات مثبت شهرداری رشت شامل:عدم تردد وسایل نقلیه,تامین نور کافی, دسترسی مناسب به خدمات,حفظ بناهای تاریخی و استفاده از فضای سبز, تنوع و زیبایی کفسازی ها, مکان گزینی مناسب کاربری ها در اکثر قسمت ها و . . . و نکات منفی آن نبود لاین دوچرخه, نبودن رستوران های بزرگ و کافه تریا برای جذب مردم ,نا مرتب بودن بنرها و عدم توجه کافی به خط آسمان در بعضی قسمت ها می باشد.ودر نهایت پیشنهاداتی از جمله استفاده از نقاشی های دیواری و کف,رنگ مصالح,تابلوهای نوشتن یادگاری ، هماهنگی متریال نم ا ساختمان ها و داشتن سرویس بهداشتی عمومی,محل توقف دوچرخه,میزهای بازی و سرگرمی,رواق,تجهیزات سرگرمی(خطوط بازی روی سطح زمین) – استفاده از نیمکت های گرم کننده گازسوز در جهت بهبود کیفیت پیاده رو ارایه شده است.

Keywords:

مسیر پیاده رو , سلامتی , ایمنی , محیط زیست