مروری بر تحقیقات انجام شده در خصوص افزودنی های ضد پیرشدگی قیر

قیر، به عنوان یکی از عناصر اصلی تشکیل دهنده آسفالت، نقش مهمی در ساخت روسازی های آسفالتی و عملکرد آنها داردکه در کنار هزینه بالای قیر خالص و منابع ناکافی این ماده، معضلات دیگری همچون سخت شدگی یا پیرشدگی قیر از دیگر مسایل مهمی هستند که بایست در کاربرد قیر درروسازی مد نظر قرار گیرند .پیرشدگی قیر به عوامل مختلفی بستگی داردو بسته به منطقه مورد بهره برداری،شرایط جوی و میزان ترافیک عبوریبایستی در زمانهای مناسبی نسبت به جوانسازی آن اقدام کرد که برای آن نیز روشهای متنوعی وجود دارد که ازبازیافت گرم و سرد تا روش افزودن عامل جوان کننده می باشد. ایمیدازولین اولییک با منشاء طبیعی (روغن کلزا، اسید اولییک، روغن حیوانی) که درجهت تعیین پتانسیل پیرشدگی قیر و تاثیر این ماده در کاهش پیرشدگی قیر ناشی از اکسیداسیون مورد بررسی قرار گرفته است و همچنین در این تحقیق از سه نوع قیر(N,L,O (از کشورهای مختلف که مخلوط آنها با 1درصد از ایمیدازولین در روش آزمایش لعاب نازک چرخشی میزان پیرشدگی آنها بررسی گردید، سپس قیر پیرشده با و بدون افزودنی مورد آزمایش قرار گرفت و با توجه نتایج حاصله ثبات کلوییدیدر قیر پیرشده با افزودن ایمیدازولین بهبودیافته و توانایی آن 4 به عنوان یک همگن کننده به اثبات رسیده که تجزیه و تحلیل GPC از قیر این مسیله را تایید میکند. از آنجایی که این ماده پتانسیل زیادی در جذب اکسیژن دارد، جذب اکسیژن توسط قیر محدود شده و روند پیرشدگی کند میگردد نسبت ویسکوزیته قیر قبل و بعد از پیر شدگی نشان میدهد، که این ماده می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی در قیر عمل کند. با توجه به تحقیقات انجام گرفته از آن میتوان به عنوان یک ماده ضد پیر شدگی که با محیط زیست سازگار می باشد استفاده نمود.( Gawela ، 2116(

Keywords:

قیر , ایمیدازولین , پیرشدگی , افزودنی , آسفالتین