میلاد ع نم نم - کارشناس ارشد معماری، گروه معماری، واحد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران،
محمدرضا بمانیان - دکتری معماری، گروه معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران،

فضاهای باکاربری فرهنگی هنری (در این پژوهش مرکز آفرینش هنرهای پویا نمایی و رسانهای)، یکی از مهمترین نوع این فضاها محسوب میشود و افراد در طول زندگی خود به ندر ارتباط خواه افضاهاین با شکلی د بود. توجه به طراحی این فضا گونه ها و در کل ، سایر فضاهای انسان ساخت با توجه به پیامدهای ناشی از افزایش رشد جمعیت و توسعه مصالح و روشهای ابداعی جدید، حرکت به سوی ساختمانهایی با کارایی بالاتر و صرفه جویی در مصرف انرژی و سازگار با محیط زیست را امروزه امری ضروری دانسته، اینجاست که ضرورت اهمیت به نگرش پایداری و لزوم گسترش و دستیابی به آن گردد. در حوزه معماری به عنوان دغدغه پژوهشگر مطرح و برای خواننده آشکار می در معماری پایدار، طراحی و ساخت بر اساس ملاحظات محیطی است که برای رسیدن به آن، باید مصرف منابع غیر قابل تجدید را کاهش داده و به غنیسازی محیط طبیعی خود همت نمود. طراحی پایدار در یک نگاه کل نگر، دستیابی به کیفیت برتری برای زندگی نسل کنونی و میراث مناسبی را جهت آیندگان فراهم ساختن است. حال با توجه به اینکه تکنولوژی و فناوری های روز آمد امکانات جدیدی را در اختیار معماران قرار داده است که در این میان مصالح هوشمند به عنوان بخشی از اجزای معماری ، بیشترین ارتباط را با کاربران فضاهای معماری تشکیل می دهند. مصالح هوشمند، ظرفیتهایی را در اختیار ما قرار میدهند که تا کنون وجود نداشته یا اینکه مصالح سنتی قادر به ایجاد آنها نبودهاند. شناسایی و کاربرد این امکانات، افق وسیعی را در پیش روی معماران قرار میدهد که فضاهایی با کیفیت های متنوع و جدید برای استفاده کنندگان ایجاد کنند. در مقاله حاضر از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و راهکارهای ترکیبی استفاده شده است. روش جمع آوری اطلاعات به شکل تحلیل محتوا، برآیندی از روش گردآوری کتابخانه ای و مطالعات مورد ی می . با دهد باشد. دستاوردهای پژوهش نشان می بکارگیری مصالح هوشمند با ویژگی خاص خود های در محیطهای اداری واقع در اقلیم سرد در بطن خود پیوند دهنده انسان، طبیعت و معماری بوده و منجر به ساخت محیط زیستی سالم هم از لحاظ بصری و روانی و هم از لحاظ زیست محیطی می گردد.

مرکز آفرینش، هنر پویا نمایی و رسانهای، معماری پایدار، مصالح هوشمند