تحلیل آزمایشگاهی عمق آبشستگی توسط جتهای ریزشی درپایین دست

با توجه به نیاز های ابی انسان و عدم توزیع مکانی و زمانی آن ، ضرورت ذخیره سازی آن را در دوره های پر آب و انتقال آن به مناطق کم آب محرز میباشد. در این راستا سازه ذخیره سازی و وظیفه یهای مختلف انتقال آب را عهده دار می باشند. آبشستگی در پایین دست سازههای هیدرولیکی به دلیل اهمیت و تاثیر بسیاری که میتواند بر طراحی این سازهها داشته ، برای تخمین عمق قرار گیری پی سدها، موقعیت سازههای جانبی و محل قرار گیری نیروگاه نیاز است که میزان عمق آبشستگی توسط روابطی تخمین زده شود. تاکنون محققان نامی بسیاری در این زمینه فعالیت کردهاند و کارهای بسیاری در این زمینه صورت گرفته است و روابط بسیاری نیز ارایه شده است. در این پژوهش الگوی آبشستگی پاییندست سرریزهای ریزشی (با استفاده روش تشابه سازی بر روی یک مدل بزرگمقیاس به ارتفاع4متر دارای ارتفاعی برابر با 5/3 متر و عرضی برابر با 11 متر بوده و در پاییندست سرریز ریزشی آن کانال پایاب با بستر فرسایشپذیر به طول 7 متر و عرض 6 متر) مورد بررسی قرار گرفت و در حالات مختلف تاثیر گذار بر عمق آبشستگی تحلیل شد. در پایان با استفاده از نتایج آزمایشگاهی بدست آمده و با استفاده از دادههای موجود از محققین قبلی روابطی برای ارزیابی میزان آبشستگی در پاییندست ارایه گردید و سپس این روابط در ابعاد مختلف مورد ارزیابی و مقایسه با روابط ارایه شده از محققین قبلی قرار گرفت و در اخر نتیجه گیری شد که این روابط از نظر دقت و خطای کمتر و ... نسبت به روابط ارایه شده محققین قبلی بهتر و دقیق تر می باشد و میتواند ملاک عمل قرار گیرد.

Keywords:

سدهای بلند , سرریز ریزشی , آبشستگی , مدل فیزیکی