تاثیرعوامل معماری درطراحی مرکزآموزشی کودک بی سرپرست جهت کاهش جرم

امروزه به دلیل عدم توجه و پرداختن به نیازهای یک گروه عمده از استفاده کنندگان فضاها، یعنی کودکان بی سرپرست، فضاهایی جهت تامین محیطی امن در راستای حضور آن ها و برخورداری صحیح از تحصیلات آموزشی در جهت شناخت توانایی هاو شکوفایی استعداد با هدف بکارگیری آن در آینده ای سالم را برخوردار نبوده اند. یکی از راه حل های مناسب برای بهبود شرایط این کودکان، جهت ساختن فردایی بهتر، طراحی فضای معماری آموزشی برای آن ها در جهت کاهش بزهکاری و نحوه صحیحآموزش به این کودکان بوده است. به همین منظور هدف مقاله حاضر بررسی نقش عوامل معماری موثر در فضای آموزشی طراحی شده با هدف کاهش جرم و بزهکاری در کودکان بیسرپرست می باشد. در این پژوهش در گام نخست جهت دست یابی به مبانی نظری تحقیق، به بررسی اطلاعات از طریق کتابخانه ای با استفاده از کتب و مقالات معتبر پرداخته شده است در ادامه به صورت کمی از دو پرسشنامه عوامل معماری موثر در طراحیمرکز آموزشی کودک بی سرپرست و عوامل تاثیر گذار بر کاهش جرم استفاده گردیده است. در مرحله بعدی داده های گردآوری شده و نتایج و اطلاعات بدست آمده نشان دهنده آن است که عوامل روانشناسی محیط و عوامل کالبدی فضا و محیط فیزیکی و اجتماعی به ترتیب بیشترین تاثیر را در کاهش جرم در طراحی مرکز آموزشی برای کودکانبیسرپرستدارابودهاست.

Keywords:

عوامل معماری , آموزش , کودک , بی سرپرست , جرم