سیده مینا جعفریان امیری - دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه صنعتی مازندران ،
مریم رزقی - دکتری شهرسازی مدرس دانشگاه

نقش کالبد و فضا در محیط زندگی انسان یکی از نقش های تاثیر گذار در برقراری فعالیت های زندگی فردی و اجتماعی است.که در بسیاری از شهرهای کشور این مهم به فراموشی سپرده شده است. به طوری که کالبد و فضا در محیط شهری به گونه ای طراحی شده است که با شرایط جسمی و روانی افراد تناسبی ندارد. در این حین افراد سالمند نیز از این موضوع مصون نمانده اند و تاثیرات آن باعث انزوا و کناره گیری آنها از حضو ر در جامعه شده است. از آنجا که یکی از شاخص های ارزشمند برای ارزیابی در همه زمینه های کیفیت زندگی ،دوران سالمندی است و در صورت نبو د امکانات، سالمندان به دلیل عدم رضایت از محیط زندگیشان دچار انزوا و سرخوردگی می شوند، تعامل آنها با افراد دچار مشکل می شود. محیط زندگی آنها باید بر اساس ویژگی های ادراکی ایشان طراحی و یا بهسازی شود. تا بتوانند از زندگی لذت ببرند نه اینکه دچار صدمات سنگین ر وحی شوند. به همین منظور شناسایی میزان رضایتمندی آنها از محیط کالبدی- فضایی ایشان می تواند در جهت تحلیل وضع موجود سکونتی, تصمیمات آینده, به منظور ارتقای سطح کیفی محدوده سکونتی ایشان و جلوگیری از تکرار نواقص در سایر مکان ها موثر واقع شود. در این مقاله سعی شده با بررسی وضع موجود سکونتی و بررسی عناصر کالبدی-فضایی تاثیر گذار محیط مانند کف, بدنه, عناصر مستقر در فضای شهری بر میزان رضایتمندی سالمندان, به ارایه راهکارهایی در جهت ارتقای سطح کیفی زندگی آنها و حضور بیش از پیش آنها در محیط های اجتماعی پرداخته شود.

کیفیت زندگی ، تاثیر کالبد و فضا، رضایتمندی سکونتی، سالمندان