بررسی اثر نانو در قابلیت اعتماد کاربرد سیلیس بر سرطان بتن

چنانچه در بتن مصالح سنگدانه سیلیسی و محلول منفذی قلیایی ناشی از سیمان به همراه رطوبت کافی موجود باشد، ژلی در بتن تشکیل می شود که با افزایش واکنش قلیایی ناشی از سیمان و سیلیسی ناشی از مصالح با جذب آب متورم شده و باعث ایجاد فشار، انبساط و ترک خوردگی در بتن می شود و با گذشت زمان منجر به کاهش عمر مفید بتن و دوام آن خواهد شد. این واکنش به واکنش قلیایی سیلیسی و یا سرطان بتن موسوم است. در این مطالعه با تهیه نمونه های ملات منشوری تسریع شده با استفاده از مصالح شهر کرمان و افزودن درصد مختلف نانو سیلیس بر مبنای استاند ارد ASTMC1567و C1260 ASTM ،مقدار درصد مناسب نانو سیلیس پیشنهاد شده است. سپس با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی به پیش بینی واکنش قلیایی سیلیسی بتن پرداخته شده است. در این مطالعه از شبکه پس انتشار خطا استفاده شده و مقایسه ای بین الگوریتمهای مختلف در آموزش این شبکه صورت گرفته است و الگوریتم مناسب و تعداد نرونهای لایه پنهان داخلی پیشنهاد شده است. در پایان قابلیت اعتماد نمونه های شبیه سازی شده حاوی نانوسیلیس در شبکه عصبی، در برابر واکنش قلیایی سیلیسی در بازه های مختلف بررسی شده است.

Keywords:

بتن , واکنش قلیایی سیلیسی , نانو سیلیس , شبکه عصبی , قابلیت اعتماد