بنین آذرنوش - کارشناس ارشد تربیت بدنی، مربی، عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، چالوس، ایران

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر بین شیوه های رهبری مراوده ای و تحول گرا بر توانمندسازی ارتباطی و افزایش انگیزش مدرسین زن تربیت بدنی عمومی دانشگاه های غرب مازندران بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدرسان و مدیران تربیت بدنی دانشگاه های غرب مازندران می باشد که به صورت تصادفی (14) نفر از مدیران و (85) نفر از مدرسان زن تربیت بدنی را انتخاب شد. از آزمون های رگرسیون و همبستگی برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون ها نشان داد سبک رهبری مراوده ای در توانمندسازی ارتباطات و انگیزش مدرسان زن تربیت بدنی موثر است. همچنین سبک رهبری تحول گرا در توانمندسازی ارتباطات و انگیزش مدرسان زن تربیت بدنی موثر است. تحلیل کوواریانس نشان می دهد که میزان توانمندسازی در بین دو سبک رهبری تحول گرا و مراوده ای در زنان مدرس تربیت بدنی تفاوت معناداری با هم ندارند. همچنین میزان انگیزش مدرسان تربیت بدنی نیز در بین دو سبک رهبری تحول گرا و مراوده ای تفاوت معناداری با هم ندارند. به عبارت دیگر بین میزان تدثیر سبک های رهبری مراوده ای و تحول گرا در توانمندسازی ارتباطات و افزایش انگیزش مدرسان زن تربیت بدنی دانشگاه های غرب مازندران تفاوت معناداری وجود ندارد. هرچه ارتباط افراد با سازمان بیشتر باشد، افراد وابستگی بیشتری از خود در سازمان نشان می دهند و نیز باعث بالا رفتن انگیزش آنها برای کار در سازمان می گردد چون خود را عضوی از سازمان می دانند و در چنین شرایطی توانمندی های بیشتری از خود نشان می دهند و در این موقع مدیران می توانند تصمیم گیری های بهتری اتخاذ کنند که باعث تغییر و تحول در سازمان گردد.

رهبری مراوده ای، رهبری تحول گرا، توانمندسازی، ارتباطات، انگیزش