بررسی عوامل موثر و پایش شدت بیابان زایی ناشی از فرسایش بادی در اراضی هامون صابری (مطالعه موردی: ادیمی)

بیابان زایی خطری جدی برای کشورهای جهان و به ویژه کشورهای درحال توسعه مانند ایران است. برای انجام مطالعهحاضر، منطقه ادیمی واقع در هامون صابری دشت سیستان با وسعتی بالغ بر 138968 هکتار انتخاب شد. جهت بررسیعوامل موثر و پایش شدت بیابانزایی از مدل ایرانی MICD با تاکید بر معیار فرسایش بادی استفاده گردید. منطقه موردمطالعه به 15 رخساره تفکیک که هر رخساره به عنوان واحد اصلی بررسی در نظر گرفته شد. نتایج حاصل نشان می دهدشاخص تداوم باد با سرعت بیش از سرعت آستانه در اراضی فاقد کاربری، کشاورزی و جنگل و مرتع شاخص غالب و ازعوامل موثر بر بیابان زایی ناشی از فرسایش بادی است. پایش شدت بیابان زایی در عرصه مورد مطالعه به روش MICD به ترتیب در سطوح 87517/1 هکتار (62/97%) در کلاس شدید (III) و 51455/9 هکتار (37/03%) در کلاس بسیار شدید ( IV) بیابان زایی طبقه بندی گردید. متوسط وزنی ارزش کمی این مدل در کل منطقه 24/45 برآورد شد. درنتیجه، این برآورد بیانگر کلاس بسیار شدید بیابان زایی در کل منطقه است.

Keywords:

شدت فرسایش , کاربری اراضی , مدل MICD , هامون صابری