حسینعلی کاوش - استادیار باستان شناسی، دانشکده هنر، دانشگاه زابل، زابل، ایران
زهره اویسی کیخا - استادیار معماری، دانشکده هنر، دانشگاه زابل، زابل، ایران

صنعت گردشگری و به ویژه اکوتوریسم فعالیتی است که مورد توجه بسیاری از دولت ها قرار گرفته و یکی از پردرآمدترین بخش های اقتصادی جهان است. از این رو بررسی جوانب توسعه پایدار این صنعت در مناطق مختلفکشور ضرورت دارد. تالاب هامون یکی از دریاچه های جنوب شرق ایران است که علیرغم کم آبی و حتیخشکابی همواره واجد قابلییت های توریستی است. ویژگی های توپوگرافی و تنوع گونه گیاهی همراه با جانوری،در کنار ویژگی های باستان شناختی کوه خواجه از مزیت های این تالاب بین المللی است که مستلزم حمایت و هدایتبرنامه های ویژه ای می باشد. بدیهی است استفاده از ارزشهای اقتصادی این موهبت الهی براساس موازین علمینه تنها می تواند کیفیت این منبع طبیعی و ملی را در جهت جلوگیری از نابودی آن بهبود بخشد بلکه باعثتوسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع محلی و منطقه ای خواهد شد که بخش جدایی ناپذیر از عرصه منابع طبیعیهستند. توسعه ی گردشگری تالاب هامون باعث ایجاد اشتغال، ایجاد درآمد، احیاء صنایع دستی و توسعه یمشاغلی غیر از کشاورزی، توقف و یا کاهش مهاجرت، جذب سرمایه گذار، ایجاد پویایی اجتماعی _ اقتصادی،توجه بیشتر مسیولین و مردم به حفظ آثار تاریخی و نیز منابع طبیعی و محیط زیست خواهد شد. هدف اینتحقیق بررسی قابلیت ها و تنگناهای گردشگری تالاب هامون می باشد. با توجه به بررسی ها به نظر می رسدتالاب هامون در زمان آبگیری می تواند نقش محوری در جذب توریست در سیستان را داشته باشد.

تالاب هامون، دشت سیستان، اکوتوریسم، کوه خواجه