مسلم میری - دانشجوی دکتری حقوق عمومی، گروه حقوق عمومی و بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، علامه طباطبایی، تهران، ایران- کارشناس ارشد حقوقی بخش آب وزارت نیرو

احیای هامون مستلزم مطالبه ای تحت عنوان حق بنیادین بشری است. این مطالبه از طریق سازمانهای بین المللیدولتها را با تکالیف و مسیولیت هایی مواجه می سازد که همانا تضمین دسترسی همگان به آب و محیط زیستپایدار است. در نگاهی دیگر با توجه به بین المللی بودن این تالاب، اقدامات دو کشور در وضعیت کنونی هامون نیزقابل توجه است. فقدان مدیریت صحیح منابع آبی در ایران و افغانستان حیات هامون را به چالش کشانده است.ضلع دیگر بحران موجود را باید در عدم اجرای تعهدات بین المللی و قراردادی افغانستان در حقابه و نیاز زیستیهامون جست و جو کرد. سوال اصلی پژوهش این است که نقش هر کدام از کشورهای ایران و افغانستان در بوجودآمدن وضعیت فعلی هامون چگونه است از منظر حقوق بین المللی آب، افغانستان چه تعهداتی را در آبراه هایمشترک بین المللی بر عهده دارد نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که عدم استفاده معقول و منصفانه از آبهای مشترک با احداث تاسیسات آبی متعدد بر روی رودخانه های افغانستان و استفاده مدیریت نشده از آب بدونرعایت حقوق کشور پایین دستی نشان از عدم نگاه متعهدانه افغانستان به عنوان یکی از اعضای جامعه بین المللیاست. لذا مذاکره دو کشور با هدف تلاش برای دستیابی به نقاط مشترک معضلات و دستیابی راه حل منطقی باحفظ حقوق طرفین و کمک از نهادهای بین المللی امری ضروری به شمار می رود.

تالاب، هامون، ایران، افغانستان، آبراه بین المللی