علی نصیرپور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج

هدف از این مطالعه مروری ، بررسی نقش گردشگری پایدار روستایی در ایجاد توسعه پایداری می باشد. گردشگری پایدار روستایی یک ازانواع مهم گردشگری است که علاوه بر حفظ ارزشهای سنتی، عقاید و آداب و رسوم، می تواند فرصت هایی را برای ایجاد توسعه پایداربوجود آورد. این صنعت می تواند به عنوان یک راهبرد کلیدی منجر به بهبود رفاه اجتماعی و اقتصادی در مناطق روستایی شود. لذابرنامه ریزان و سیاستمداران توسعه باید به گردشگری پایدار روستایی به مشابه موتور محرکه ی توسعه بنگر ند و آنرا مادر برنامه هایتوسعه ای خود لحاظ کنند. در کشور ما به علت کمبود زمین حاصل خیز، قرار داشتن اکثر قسمت های کشور ما در مناطق خشک وکوچک بودن مزارع کشاورزی باعث مهاجرت روستاییان به شهر شده است. این امر سبب حاشیه نشینی و معضلات اجتماعی عدیده ایدیگری در کشور ما گشته است. رویکرد دولتها دراین زمینه شامل بالا بردن تولید در واحد سطح ایجاد واحدهای صنعتی کوچک درروستاها و استفاده از پتانسیل بالقوه روستا می باشد. یکی از این پتانسیل ها گردشگری روستایی می باشد که می تواند راهکار مناسبیبرای جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها باشد. گردشگری روستایی مازاد نیروی انسانی در روستا جذب نموده و همراه با آن میتواند یکی از فرصت های شکل گیری توسعه همه جانبه روستایی محسوب شود.گردشگری روستایی، کلیه فعالیت های توریستی مرتبط بافعالیت های گردشگری طبیعی فرهنگی ورزشی، آموزشی بهداشتی و درمانی هنری و میراث فرهنگی را شامل می شود. انواع توریستم درمناطق روستایی عبارتند از: توریستم طبیعی، توریستم فرهنگی، اکوتوریستم و سیاحت. گردشگری روستایی کلید طلایی کشورها بهحساب می آید.

گردشگری روستایی، توسعه پایدار، گردشگری