حمید خشنوادانا - کارشناسی ارشد،دانشگاه کاشان

یکی از ویژگی های مهمی که نظریه پردازان برای یک شهر پایدار و سالم در نظر گرفته اند؛ تاکید بر مشارکت نهادهایمردمی و تشویق و ترغیب شهروندان به مشارکت در فرآیند برنامه ریزی شهری می باشد. طی دو دهه اخیر مکانیزم هایخصوصی سازی در بسیاری از کشورها طراحی و به مرحله اجراء درآمده است و از آن به عنوان، راه حلی در جهت منطقی کردنساختار اقتصادی جامعه، کاهش بار مالی، افزایش کارآیی، گسترش فعالیت ها و تجهیز منابع مالی دولت و استفاده کارآمد ازامکانات و منابع موجود بهرهگیری شده است. شرایط حاکم بر ورزش کشور، حکایت از آن دارد که در طول سه دهه گذشته،بخش های مختلف ورزش همگانی، قهرمانی، آموزش و پرورش و... در سیطره مستقیم دولت یا موسسات وابسته آن بوده استبطوری که، امکان زمینه سازی فعالیتهای سرمایه گذاری بخشهای غیردولتی بنحو مطلوب و مناسب فراهم نشده است.

توسعه پایدار، مشارکت، فضاهای ورزشی، بخش خصوصی