جایابی بهینه واحدهای تولید پراکنده و خازن بطورهمزمان در شبکه های توزیع به کمک الگوریتم تکاملیدیفرانسیلی

امروزه مکان یابی بهینه و تعیین ظرفیت تولیدات پراکنده و خازن های موازی در شبکه های توزیع برای کمینه سازی تلفات توان حقیقی، باعث جلب توجه تولید کنندگان برق شده است. برخی مزایای ذاتی کمینه سازی تلفات توان شامل کاهش توان عبوری از خطوط فیدر، آزادسازی بارگذاری خطوط و از این رو افزایش مدت زمان عمر آنها، افزودن فرصتبرای استفاده از تجهیزات موجود برای تغذیه هرگونه افزایش بار، پرهیز از خرید برق از شبکه به کمک واحدهای تولید پراکنده و همچنین عدم پرداخت هزینه تجهیزات جبران سازیتلفات، کاهش صورتحساب مشترکین و غیره می باشد. استفاده از منابع تولید پراکنده و بانک های خازنی بدلیل توسعه شبکه های توزیع و همچنین تقاضای برق پیوسته در حالافزایش است. تعیین محل نصب و ظرفیت ، دو شاخص مهم و موثر روی تلفات توان شبکه و بهبود عملکرد آن است. این مقاله یک روش نوین مبتنی بر الگوریتم تکاملی دیفرانسیلیاست که به خوبی می تواند از عهده حل مسایل مکان یابی و تعیین ظرفیت بهینه واحدهای تولید پراکنده و بانک های خازنی به صورت همزمان برآید. همچنین تابع هدفی برای کمینهسازی کل تلفات توان ارایه می شود. برای تایید مناسب بودن روش پیشنهادی، این روش روی شبکه 33 شینه توزیع شعاعی استاندارد IEEE اعمال شده است. نتایج بدست آمده از کهاعمال واحدهای تولید پراکنده و خازن ها به صورت همزمان نشان می دهد که روش پیشنهادی بسیار موثر بوده و توانمندی بالایی در یافتن نقاط جواب بهینه دارد و منجر به کاهشچشمگیری در تلفات توان با پروفایل ولتاژ خوب در شبکه های توزیع می شود. به عنوان نمونه در یکی از شبیه سازی ها روی شبکه فوق الذکر در حالتی که واحدهای تولید پراکندهو خازن ها به صورت همزمان و بهینه با استفاده از الگوریتم جایابی شده اند نسبت به زمانی که شبکه فاقد به واحدهای تولید پراکنده و خازن می باشد ، تلفات توان به میزان86 % کاهش یافته است.

Keywords:

الگوریتم تکاملی دیفرانسیلی , بانک خازنی , پروفیل ولتاژ , تلفات توان , جایابی بهینه , خازن گذاری , DG