مفهوم شناسی مدیریت دانش و توسعه پایدار (بررسی مروری)

هدف از تحقیق حاضر بررسی مروری مدیریت دانش و توسعه پایدار می باشد. این تحقیق بصورت توصیفی تحلیلی و با استفادهاز مقالات، مطالعات پیشین و نتایج مرتبط صورت پذیرفته. مهمترین هدف بهکارگیری مدیریت دانش در انواع موسسات، انطباقسریع با تغییرات محیط پیرامون به منظور ارتقاء کارآیی و سودآوری بیشتر می باشد. در نتیجه، مدیریت دانش به فرایندچگونگی خلق، انتشار و به کارگیری دانش در سازمان اشاره دارد. توسعه پایدار در برگیرنده ایده محدودیت هایی است که بهوسیله وضعیت اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی تحمیل می شود. این امر به نوبه خود حاکی از آن است که اهداف توسعهپایدار باید در هر کشوری به طور عملیاتی و خاص آن کشور تعریف شود. با عنایت به مفاهیم و نتایج مطالعات و انجام شدهمیتوان گفت مدیریت دانش نقش کلیدی و ضمنی هر سازمان است که ابزاری مثبت در راستای فعالیت های زیرساختی وتوسعه ای می باشد. یادگیری سازمانی، تدوین تجارب سازمانی به صورت قوانین و مقرراتی است که راهنمای رفتاری سازمان ودر حقیقت، تبلور دانش سازمانی است. همچنین در عرصه توسعه پایدار، بازیگران مختلفی را میتوان شناسایی کرد. از دولتگرفته تا شهروندان. نگاه مبتنی بر مسیولیت پذیری،مترادف با این است که به پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی تصمیمات و اقدامات خود در تمامی سطوح، نه تنها فردی، بلکه در سطح سازمانی نیز بیاندیشیم. چراکه سازمان ها نقش مهمی در هدایت فرآیند توسعه به سمت پایداری دارند.

Keywords:

مدیریت دانش , توسعه پایدار , سازمان