شاخص های رفتار تکانشی در دانش آموزان معلول جسمی و حرکتی مبتلا به اختلال بیش فعالی (ADHD)

از اختلال هایی که فراوانی آن در کودکی زیاد دیده می شود، اختلال نقص توجه- بیش فعالی است. این اختلال اولین بار در سال 1845 توسط یک پزشکی آلمانی به نام هنربخ هوفمان دیده شد و از سال 1980 به بعد گروه روان پزشکی آمریکا اختلال نقض توجه- بیش آن به کار برده است. بعضی این اختلال را فعالیت بیش از حد کودک دانسته اند. این اختلال به سبب فعالیت بیش از حد و خارج از تحمل خانواده، مدرسه و اجتماع و به علت پیامدهای نامناسب رفتاری زودتر به مراکز درمانی ارجاع داده می شود. تکانشگری کودکان مبتلا به این اختلال با نبود کنترل در موقعیت هایی که نیازمند توجه کنترل شده یا یک تکلیف سازمان یافته است. آنها نخست عمل می کنند بعد فکر می کنند. شاید سخنان توهین آمیز به زبان بیاورند اما تا زمانی که به آنها گفته نشده است مفهوم رفتار خود را تشخیص نمی دهند. این دسته از کودکان در کلاس پیش از آنکه سوال طرح شود پاسخ را با صدای بلند می گویند و اغلب پاسخشان نادرست است. به نظر می رسد که این دسته از کودکان و نوجوانان همیشه در معرض حادثه هستند زیرا به پیامدهای اعمال خود توجهی ندارند. این اختلال بر رشد کودکان از جمله در رشد یادگیری، تکلم و زبان تاثیر زیادی داشته، لذا اقدام والدین برای شناسایی و درمان بسیار ضروری است.