سروش فلاحتی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق مالکیت فکری، دانشگاه شهید بهشتی
مارال سودمندراد - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق بین المللی عمومی دانشگاه علامه طباطبایی

امروزه بسیاری از منافع اقتصادی در نتیجه محرمانه بودن برخی اطلاعات به دست می آید. در این راستا، یکی از دغدغه های مهم تجار حفظ اطلاعات محرمانه و اسرار تجاری آنها می باشد. یکی از شرایطی که به موجب ماده 65 قانون تجارت الکترونیکی مصوب 1382 به منظور حفاظت از اسرار تجاری مورد تاکید قانونگذار قرار گرفته است انجام اقدامات معقول حفاظتی در راستای حراست از اسرار تجاری می باشد. ماده 75 قانون فوق الاشاره نیز در تعیین ضمانت اجرای نقض اسرار تجاری به صراحت به اهمیت انعقاد قراردادهای عدم افشا پرداخته است. با این حال، در قوانین و آیین نامه های مربوطه شرایط چنین قراردادی که می تواند یکی از حداقلی ترین و کم هزینه ترین اقدامات معقول حفاظتی برای حراست از اسرار تجاری قلمداد شود مورد اشاره قرار نگرفته است. در تالیف نوشتار پیش رو از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. سوال مشخص مقاله پیش رو نیز این است که آیا در سطح بین المللی قرار داد نمونه ای که بتوان از آن در راستای تبیین مفاد و شروط متداول این قرارداد استفاده کرد وجود دارد یا نه. به نظر می رسد قرارداد نمونه رازداری اتاق بازرگانی بین المللی در کنار شرط رازداری مربوط به این اتاق که در سال 2006 تهیه شده اند می توانند در تنظیم قراردادهای رازداری مورد استفاده قرار گرفته و حتی در تنظیم مقررات داخلی مربوطه نیز مورد توجه واقع شوند. از این رو، نوشتار پیش رو به تحلیل حقوقی قرارداد مزبور پرداخته و پس از ارایه مباحث مقدماتی در قسمت های جداگانه به بررسی ارکان قرارداد مزبور از جمله هدف، موضوع و طرفین آن می پردازد. در ادامه نقض و ضمانت اجراهای مربوطه بررسی شده و سپس مباحث تفصیلی مربوط به تعهدات هرکدام از طرفین قرارداد به تفکیک بررسی می شوند. در نهایت نیز به قانون حاکم، تغییر در وضعیت قرارداد و حل و فصل اختلافات قرارداد پرداخته می شود و نتیجه نوشتار نیز ارایه می گردد. با توجه به آنچه ذکر خواهد شد به نظر می رسد قرارداد نمونه مورد بررسی، قالبی مناسب برای استفاده و به کارگیری در روابط داخلی و بین المللی باشد.

قرارداد رازداری، اسرار تجاری، اتاق بازرگانی بین المللی، اطلاعات محرمانه