نازنین جلالی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین الملل کیش
افشین طیبی - دکترای تخصصی روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی وجودی بر افزایش حمایت اجتماعی در بین بیماران مبتلا به ام اس بود. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی است. جامعه این پژوهش شامل کلیه افرادی که به انجمن ام اس در سال 1394 در شهر تهران مراجعه کرده بودند می باشد. از این میان برای گزینش بطور تصادفی 20 نفر انتخاب وپس از سرندسازی در دوگروه قرار گرفتند. و به روش تصادفی یکی از گروه ها برای درمان وجودی و دیگری گروه کنترل انتخاب شدند. از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش درمان با رویکرد وجودی در 12 جلسه و در دو گروه پس آزمون اجرا شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه QRI (کیفیت روابط بین فردی) پیرس بود. داده های بدست آمده با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد گروه وجودی اثرمعناداری بر افزایش حمایت اجتماعی در بین بیماران ام اس دارد.

گروه درمانی وجودی، حمایت اجتماعی، بیماران ام اس