فریده دهقانی جم پیری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران
اکرم دهقانی - گروه روانشناسی بالینی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سازگاری زناشویی با رضایت جنسی زنان مرکز شهر اصفهان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد. در پژوهش حاضر 104 زن متاهل بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سازگاری زناشویی انریچ (1989) و رضایت جنسی لارسون (1998) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss20 و روش آماری تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بین سازگاری زناشویی و رضایت جنسی رابطه معناداری وجود دارد (p=0/000). از زیرمقیاس های سازگاری زناشویی فقط زیرمقیاس رضایت زناشویی (p=0/000) و تحریف آرمانی (p=0/000) توان پیش بینی رضایت جنسی را داشتند. با توجه به نتایج حاصل از فرضیه پژوهش استنباط می شود که سازگاری زناشویی می تواند رضایت جنسی را تحت تاثیر قرار دهد و به نظر می رسد که با فراهم ساختن زمینه های مناسب و با همکاری مسیولین فرهنگی ومتصدیان مسایل بهداشت و روان، آموزش های لازم خصوصا در زمینه مهارت های جنسی و مشاوره جنسی زنان و مردان را در برنامه خود قرار دهند و با برگزاری برنامه های خاص در این حوزه امکان کسب و ارتقاء آن را در همسران جوان و جوانانی که در شرف ازدواج قرار دارند فراهم نمایند.

خانواده، سازگاری زناشویی، رضایت جنسی