پویا شیرانی - دانشکده حقوق، دانشگاه علامه طباطبایی (ره)، تهران، ایران
مسعود حیدری - دانشکده حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

برنامه های پیشگیری از تکرار جرم با هدف اصلاح و تربیت و بازپروری کودکان ونوجوانانیانجام می شود که حالت خطرناک آنها برای جامعه اثبات گردیده است. با توجه به بالا بودنمیزان تکرار جرم در میان کودکان و نوجوانان کانون اصلاح و تربیت، در حدود یک سوم ازآنها، در چند سال اخیر به کانون اصلاح و تربیت با دیدی نقادانه نگریسته می شود. بروز پدیدهتکرار جرم و بالا بودن آمار آن در میان کودکان و نوجوانان معارض با قانون، این حقیقت رابرای ما اثبات میکند که نه تنها کودکان و نوجوانان در بازپذیری هنجارها و ارزش هایاجتماعی ناتوانند، بلکه مهمتر از آن حکایت از قصور و ناتوانی نهادهای اصلاحی و تربیتی درباز اجتماعی کردن آنها دارد.همزمان با حرکت نظام عدالت کیفری به سمت اتخاذ رو یکردهای اصلاحی- ترمیمی دربرخورد با پدیده بزهکاری و به ویژه بزهدیدگی اطفال و نوجوانان به عنوان یک آسیباجتماعی، زمینه لازم برای حضور متخصصان علوم اجتماعی، روانشناسی و جر مشناسی در کنارسایر کارگذاران سیستم عدالت کیفری فراهم گردید. مددکاران اجتماعی از جمله این متخصصانهستند که با بهره گیری از دانش خود، با حضور در فرآیند کیفری و ارایه خدمات تخصصیخود به مراجع قضایی و طفل و نوجوان بزهدیده، در راستای تحقق هدف سیستم عدالتکیفری (پیشگیری از تکرار جرم و بزهدیدگی)، نقش مهمی را ایفا می کنند تلاش برای طبقه-بندی کودکان و نوجوانان براساس شدت جرایم ارتکابی و روحیه بزهکارانه، به عبارت دیگرفردی کردن شیوه های تربیتی و اصلاحی، تلاش برای پویاتر کردن بخش مراقبت بعد از خروج، افزایش سطح علمی و آگاهی کودکان و نوجوانان و اصلاح محیط زندگی و کاری آنها، از جملهراهکارهایی است که میتواند کانون اصلاح و تربیت را در اجرای برنامه های اصلاحی و تربیتیبا بازدهی بالا، یاری نماید.