مهمترین قواعد شناخته شده در جرم انگاری

جرم انگاری فرایندی است که به موجب آن قانونگذار با درنظر گرفتن هنجارها و ارزش های اساسی جامعه و با تکیه بر مبانی نظری مورد قبول خود، فعل یا ترک فعلی را ممنوع و برای آن ضمانت اجرای کیفری وضع می کند قانونگذاری کیفری فرایندی است که به موجب آن قانونگذار فعل یا ترک فعلی را ممنوع و برای آن ضمانت اجرای کیفری وضع می کند. قانونگذار کیفری ایران نمی تواند خارج از حدود و معیارهای مذکور به جرم انگاری و اعمال محدودیت در حوزه حقوق و ازادی های فردی بپردازد. جرم انگاری یک عمل در جامعه کار بسیار ظریف و دقیقی است که اگر بر اساس سیاستی معقول و منطقی صورت نگیرد، نه تنها نتیجه مطلوب به دست نخواهد آمد، بلکه هزینه های گزافی بر جامعه تحمیل خواهد نمود. جرم انگاشتن رفتار افراد جامعه اگرچه برای حفظ نظم اجتماعی لازم به نظر می آید ولی تبعاتی را هم برای افراد جامعه به دنبال خواهد داشت، چرا که هر جرمی مجازاتی را به دنبال دارد و این تبعات می تواند حقوق اولیه افراد جامعه را تحت تاثیر قرار دهد و آن را محدود نماید. نظیر مجازات های سالب آزادی، با توجه به تعریف جرم، می توان جرم انگاری را فرایندی گزینشی نامید که به موجب آن، قانون گذار با درنظر گرفتن هنجارهای اجتماعی یا ضرورت های دیگر، بر پایه مبانی نظری مورد قبول خود رفتاری را ممنوع یا الزام آور می کند. متخصصان جرم شناسی نیز معتقدند که تدوین قوانین کیفری و طرز اجرای مجازات ها باید برای اصلاح و تربیت و یا درمان بزهکاران باشد زیرا با تجربه ثابت شده است که شدت مجازات ها بدون توجه به نحوه اجرای آنها در تقلیل جرایم تاثیری ندارد.

Keywords:

جرم انگاری , اعمال کیفری , مجازات , پدیده جنایی