بررسی مبانی حقوقی گفتمان حاکم بر مسیولیت کیفری پزشکان در نظام حقوقی ایران

وضعیت خاص قراردادهای پزشکی و شرایط و ویژگی های آن به گونه ای است که نمی توان آنها را درچارچوب عقود معین مورد مطالعه قرارداد؛ از این رو به نظر می رسد که از نظر حقوقی، قرارداد پزشکینوعی عقد نامعین است که با تکیه بر مفاد ماده 10 قانون مدنی، علاوه بر حاکمیت قواعد عمومیقراردادها، شرایط ویژه و تعهدات خاص قراردادهای درمان را داراست که بر طبق توافق طرفین لازمالاجرااست. به طور نمونه چنانچه در ضمن قرارداد خدمات درمانی، پزشک برایت خود را از مسوولیت شرطنماید و بیمار متعهد شود در صورت وقوع حادث های در حین عمل پزشکی، خسارتی از او مطالبه ننماید،قاعده شروط (المومنون عند شروطم) چنین شرطی را در بر میگیرد .اما اصولا آیا بیمار میتواند قبل ازاقدامات پزشک، ذمه او را بری سازد و اینکه آیا پزشک با وجود شرط برایت، از هرگونه مسوولیتی معافاست قراردادهای معالجه از نظر حقوقی، پذیرفته شدهاند، اما تحصیل برایت، هر نوع قصور، بی احتیاطیو بی مبالاتی را برای پزشک؛ ولو ماهر و متخصص باشد، مجاز نخواهد ساخت. این مقاله درصدد استضمن مطالعه مبانی حاکم بر قراردادهای پزشک و بیمار، به بررسی ابعاد مختلف آن، براساس قواعد فقهیو حقوقی بپردازد.

Keywords:

پزشک , بیمار , قرارداد , خسارت , مسیولیت کیفری , مسیولیت مدنی