بررسی رابطه مدیریت سرمایه در گردش و درآمد ناخالص عملیاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادرا تهران

این تحقیق به بررسی رابطه مدیریت سرمایه در گردش و درآمد ناخالص عملیاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. به این منظور، داده های پانلی 104 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در یک دوره بیست و یک ساله (1373-1394) مورد بررسی قرار گرفت، برای آزمون فرضیات از الگوی رگرسیون خطی چند متغیره استفاده گردید. در این تحقیق اثر متغیرهای مختلف مدیریت سرمایه در گردش شامل متوسط دوره وصول مطالبات، دوره گردش موجودی کالا، متوسط دوره پرداخت بدهی و چرخه تبدیل وجه نقد را بر درآمد ناخالص عملیاتی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده رابطه معکوسی بین چرخه تبدیل وجوه نقد و درآمد ناخالص عملیاتی است، همچنین نتایج نشان می دهد که اگر دوره وصول مطالبات، دوره پرداخت بدهی، دوره گردش موجودی کالا و چرخه تبدیل وجه نقد افزایش یابد منجر به کاهش درآمد ناخالص عملیاتی شرکت خواهد شد.

Keywords:

مدیریت سرمایه در گردش , درآمد ناخالص عملیاتی , چرخه وجوه نقد