اثربخشی آموزش گروهی شناختی رفتاری بر بهبود عزت نفس و رضایت زناشویی زنان مواجه شده با خیانت زناشویی همراه با نشانگان اختلال استرس پس از سانحه PTSD

زمینه و هدف: تحقیقات بسیاری اثربخشی درمانی گروهی شناختی رفتاری (GCBT) را بر بهبود آسیب های ناشی از خیانت های زناشویی نشان داده اند. اما به نظر می رسد آنچه مهم است بازگشت به رضایت زناشویی نرمال بعد از این تروما می باشد. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر افزایش رضایت زناشویی زنان مورد خیانت واقع شده، صورت گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه مورد مطالعه کلیه زنان مورد خیانت واقع شده ی مراجعه کننده به کلینیک درمانی بودند که 30 زن مورد خیانت واقع شده به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 11 جلسه، تحت گروه درمانی شناختی رفتاری قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. یافته ها: داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد رضایت زناشویی و عزت نفس درازمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافت (P<0/001). نتیجه گیری: بنابراین می توان از یافته های تحقیق این گونه استنباط نمود که روش درمان گروهی شناختی رفتاری (GBCT) راهبردهایی کارآمد و سودمند در افزایش رضایت مندی زناشویی و عزت نفس زنان مورد خیانت واقع شده را دارا می باشد.

Keywords:

درمان گروهی شناختی رفتاری (GBCT) , خیانت زناشویی , رضایت زناشویی , عزت نفس