بررسی نقش جامعه وفرهنگ در توسعه حقوق شهروندی

زیست مشترک از مقولات زندگی انسان، و خوب زیستن دغدغه ی بنیادین اوست. زندگی اجتماعی روابطی را میان افراد جامعه می طلبد که باید تحت نظم و قاعده ای درآیند، چه در صورت نبود نظم و انظباط درجامعهف زور و اجحاف و تزویر بر روابط میان افراد حاکم می شود و این امر، جنگ و جدال و نابسامانی را به همراه خواهد آورد. از سوی دیگر، قواعد اخلاقی تنظیم کننده ی روابط میان افراد نیز نارساست و ضمانت اجرایی لازم را ندارد. بنابراین، جامعه به قوانین و مقرراتی نیاز دارد که روابط تجاری، اموال، مالکیت، شهرسازی و حتی مسایل خانوادگی را در نظر بگیرند و قواعد لازم را ایجاد کنند. از این رو، حقوق شهروندی در یک جامعه مجموعه قواعد وقوانینی است که زمینه ساز ورود شهروندان به عرصه های مختلف جامعه است. و تمایلات، روابط اجتماعی افراد منطبق بر آن ترسیم می شود. موضوع اصلی حقوق شهروندی، روابط شهروندان، حقوق و تکالیف آنان در برابر یکدیگر و اصول و هدف ها ووظایف و روش انجام آن است، همچنین نحوه ی اداره ی امور شهر و کیفیت نظارت بر رشد موزون و هماهنگ شهر را می توانیم مهمترین اصول منشعب از حقوق اساسی کشور بدانیم. در این راستا، عوامل اجتماعی- فرهنگی ینز نقش موثری در آگاهی یا عدم آگاهی شهروندان از حقوق خود ایفا می کند. شهروندی و حقوق شهروندی امکان همگرایی به رغم وجود تمایلات متمایز و تشتت زا را برای جامعه فراهم می آورد و بنابراین تمهیدگر سلامت روان و همگرایی اجتماعی است. شهروندی علاوه بر اینکه شاءنی انسانی است، با توزیع منابع و قدرت در جامعه ارتباط دارد.

Keywords:

حقوق شهروندی , شهروند , جامعه , زندگی انسانی , فرهنگ