بررسی تاثیر شرط اجل بر مسیولیت قراردادی و قانونی طرفین عقد بیع و کنوانسیون بیع بین المللی کالا

اصل و قاعده ی نخستین در کلیه تعهدات قراردادی، همچون تعهدات قراردادی عقد بیع، بر حال بودن این گونه تعهدات دلالت دارد؛ مگر آنکه طرفین قرارداد با تراضی خویش موعدی را برای ایفای تعهد پیش بینی نمایند و یا آنکه عرف و عادتی وجود داشته باشد که دلالت بر تاخیر ایفای تعهد نماید. شرط اجل تاثیر بسزایی در اجرای تعهدات عقد بیع داشته و به طور مشخص می تواند امکان مطالبه اجرای تعهد از سوی متعهدله و اجرای تعهد از سوی متعهد را تا قبل از فرارسیدن اجل به تاخیر انداخته و زمان استحقاق متعهدله جهت مطالبه ی خسارت ناشی از عدم ایفای تعهدات قراردادی و توسل به دیگر طروق جبران خسارت ناشی از عدم اجرای تعهدات را به بعد از فرا رسیدن اجل موکول می نماید. همچنین، شرط اجل می تواند سبب سقوط حق حبس ومانع اجرای تهاتر گردد.

Keywords:

شرط ضمن عقد , تاثیر شرط اجل , عقد بیع , تعهدات قراردادی و مسیولیت قراردادی , کنوانسیون بیع بین المللی کالا