تبیین اثرات جاذبه اهی طبیعی بر شکل گیری مجتمع اقامتی گردشگری بین راهی در شهرستان ممسنی

برای هزاران سال زندگی انسان ها با الهام از طبیعت شکل گرفته است و سعی داشته است از آن سود برد. همانگونه که زندگی بومی روستاییان و عشایر نمود عینی این الهام پذیری از طبیعت است. در کشور ما نیز بتدریج از اوایل دهه ی چهل شمسی از تجمیع و گسترش بافت های روستایی که در طبیعت شکل گرفته اند، شهرها تشکیل شده اند. بنابراین بافت های جمعیتی کشور ما ارتباط مهمی با طبیعت داشته اند. در جهان امروز به دو دلیل ارتباط و ارزش جایگاه طبیعت و انسان بسیار حایز اهمیت است، اولا انسان و طبیعت بسیار از هم فاصله گرفته اند، دوما طبیعت توسط انسان ها در حال نابودی است. فارغ از مسایل مطرح شده اصولا مبنای هر برنامه ریزی برای توسعه ی یک جامعه، در طبیعت آن جامعه شکل می گیرد. پس بنابراین میان طبیعت و گردشگری ارتباط بسیار ملموسی وجود دارد و امروزه صنعت میهمانداری یکی از بخش های بسیار پویای صنعت گردشگری محسوب می شود و اقامتگاه اه نیز شامل مجموعه ای از تشکیلات خوابگاهی می شوند. استان فارس از مراکز مهم تاریخی و طبیعی بزرگ فلات ایران می باشد که با تاریخ گیتی در هم تنیده است، در میان شهرهای استان فارس شهرستان ممسنی از جمله معدود گنجینه های تاریخی و طبیعی استان می باشد که در این بحبوحه مغفول واقع شده است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد.

Keywords:

طبیعت , جاذبه های طبیعی ممسنی , گردشگری , مجتمع های اقامتی- بین راهی , شهرستان ممسنی