محیط های یادگیری درآینده

محیط های یادگیری یکی از اساسی ترین عوامل یادگیری موثر محسوب می گردند. هدف از ارایه این مقاله بررسی و نقش عوامل تشکیل دهنده محیط یادگیری در آینده شامل مکان، ابزارها، افراد وخط مشی هاست. اصطلاح محیط یادگیری مکان و فضا- مدرسه، کلاس درس و کتابخانه را شامل می شود. و درحقیقت، اکثر یادگیری ها در آینده در موقعیت های فیزیکی مانند اینها رخ می دهد. اما در دنیای مرتبط به هم و فناوری هدایت شده امروز، محیط یادگیری می تواند مجازی، برخط، از راه دور، و به عبارت دیگر، لازم نیست اصلا در یک مکان باشد. شاید راه بهتر برای فکر کردن درباره محیط های یادگیری آینده سیستم های حمایتی باشد که موقعیت هایی را سازماندهی می کنند که در آنها انسان ها بهتر یاد می گیرند- سیستم هایی که نیازهای یادگیری واحدی را برای هر یادگیرنده ای وفق می دهد و از روابط مثبت انسانی مورد نیاز برای یادگیری اثربخش حمایت می کنند. محیط های یادگیری ساختارها، ابزارها، وجوامعی هستند که دانش آموزان و مربیان را برای کسب دانش و مهارت های مورد نیاز همه در آینده بر می انگیزند. متخصصان می گویند یادگیری در آینده باید در بافت هایی اتفاق بیفتد که تعامل را افزایش دهد و حس اجتماعی یادگیری رسمی و غیررسمی را میسر سازد . بنابراین، این مقاله به رابطه فضاهای فیزیکی و سیستم های تکنولوژیکی در یادگیری می پردازد، همچنین نشان خواهد داد که چگونه این منابع روابط انسانی را حمایت می کند که بیشترین اهمیت را در یادگیری دارند، و در حالیکه فناوری، فضا، زان، فرهنگ و خط مشی جداگانه مورد بحث قرار می گیرند، مهم است یادآوری شود که قدرت آنها در تجمیع است. اثربخشی یادگیری واقعی هنگامی رخ می دهد که این سیستم ها هنرمندانه در یک کل منسجم یکپارچه شوند. بطوریکه در آنها هر سیستم سایر سیستم ها را تقویت کند. همچنین باید تاکید کرد که ارزشمندی این سیستم های حمایتی نه به عنوان اهداف، بلکه به عنوان وسایل رسیدن به هدف بزرگتر- کمک به دانش آموزان تا از نظر عاطفی، اجتماعی، فیزیکی (جسمی) و علمی رشد کنند شایان اهمیت است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است.

Keywords:

محیط یادگیری , مکان , فناوری , افراد , خط مشی