سمیرا نوران فر - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
علیرضا بافنده زنده - استادیار گروه مدیریت، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

تولید بدون کارخانه رویه نوینی در مدیریت کسب وکار است که در آن تولیدکنندگان توجه خویش رابه برونسپاری بخش های بدون ارزش در زنجیره ارزش محصولات معطوف داشته اند. در گذشته بالاترینارزش افزوده ناشی از فعالیت های ساخت بود در حالی که در شرایط کنونی بیشترین ارزش افزوده ناشی از فعالیت های ابتدا و انتهای زنجیره ارزش می باشد به این ترتیب یک تولیدکننده بدون کارخانه بایرونسپاری بخش ساخت بر روی سایر اجزاء زنجیره ارزش توجه و تمرکز می نماید. هدف تحقیق حاضرشناسایی و اولویت بندی قابلیت برون سپاری و معیارهای موثر در تولید بدون کارخانه صنعت کفشبراساس رویکرد AHP می باشد. این تحقیق بر اساس هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ ماهیتتوصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران کارخانجات بزرگ تولید کفش عضو انجمن کفش تبریز به تعداد 31 نفر می باشد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. در این تحقیق جهت آزمون فرضیه های تحقیق از نرم افزار SPSS20 استفاده شدهاست. با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره همچون روش تحلیل سلسله مراتبی ((AHPفعالیتهایی که امکان تولید بدون کارخانه را دارند، رتبه بندی شده اند که براین اساس متخصصین وصاحب نظران بیشترین اهمیت را برای متغیر توان مدیریت کیفیت به عنوان مهمترین معیارهای موثردر تولید بدون کارخانه صنعت کفش با ضریب اولویت (2694 / 0) قایل هستند و توان بازاریابی، فروش وتحقیقات بازار (1745 / 0)، نظرتامین کننده مطمین (1609 / 0)، تفکیک پذیری محصول (1547 / 0)،فرآیند نوآوری، طراحی و توسعه محصول (1286 / 0) و توانمندی هماهنگی (1119 / 0) در رده هایبعدی اولویت قرار میگیرند. در نهایت ضمن ارایه بحث و جمع بندی از رویکرد AHP بکار رفته در اینتحقیق، پیشنهاداتی در راستای بهبود این روش تولید ارایه می شود.

تولید بدون کارخانه، معیارهای تولید بدون کارخانه، صنعت کفش، روش تحلیل سلسله مراتبی