تحولات قانون جدید دیوان عدالت اداری

قانون دیوان عدالت اداری در سال 1385 مورد تجدیدنظر واقع شد و قانون جدیدی بوسیله مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید که البته این قانون با ایرادات متعددی از سوی شورای نگهبان مواجه شد که به دلیل عدم تامین نظر آن به تصویب رسید. عمده ترین تفاوت قانون جدید دیوان عدالت اداری با قانون سابق در جابجایی محلی قسمت پ بند یک ماده 11 در مورد صلاحیت دیوان در رسیدگی به شکایت از آیین نامه ها و سایر نظامات دولتی و شهرداری ها است که به صورت ماده ای مستقل (ماده 91) بدین گونه آمده است. بر این اساس پژوهش حاضر با عنوان تحولات قانون جدید دیوان عدالت اداری به بررسی تحولات و تفاوت قانون جدید و قبلی دیوان عدالت اداری می پردازد. روش انجام پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج نشان می دهد که عدالت اداری در قانون دادرسی ایران طبق سند تحول دیوان عدالت اداری مصوب سال 1386 دچار تغییرات عمده شده است و مسیله صلاحیت به عنوان محور اساسی در این قانون جدید نقش بازی می کند. همچنین قلمرو کیفری در این قانون به نوعی بهبود یافته است به طوری که استنکاف از مقامات اداری نیز در آن گسترده تر به نظر می رسد. همچنین احکام دعوی جلب ثالث نیز در آن مورد پذیرش بوده است.

Keywords:

قانون جدید , دیوان عدالت اداری , دادرسی عادلانه , تحولات قانونی